Tüplü dalış ekipmanı olarak da bilinen tüplü dalış ekipmanı, bir tüplü dalgıç tarafından dalış amacıyla kullanılan ekipman olup, solunum cihazı, dalgıç kıyafeti, yüzdürme kontrol ve ağırlık sistemleri, hareketlilik için paletler, su altı görüşünü iyileştirmek için maske ve çeşitli güvenlik ekipmanı ve diğer aksesuarlar.

Solunum cihazı, tüplü dalış seti
Eğlence amaçlı dalgıç dalıştan önce tüplü dalış setini takıyor Bir tüplü dalgıç tarafından kullanılan tanımlayıcı ekipman, dalgıcın dalış sırasında nefes almasına izin veren ve dalgıç tarafından taşınan kendi kendine yeten su altı solunum cihazı olan, adını taşıyan scuba'dır. Aynı zamanda dalış seti olarak da adlandırılır.

Alçalırken, yüzeydeki normal atmosferik basınca ek olarak, su her 10 m (33 fit) derinlik için yaklaşık 1 bar (14,7 pound/inç kare) artan hidrostatik basınç uygular. Solunan nefesin basıncı, ciğerlerin kontrollü şişmesine izin vermek için çevreleyen veya ortam basıncını dengelemelidir. Suyun üç fit altındaki bir borudan normal atmosferik basınçta hava solumak neredeyse imkansız hale gelir.

Eğlence amaçlı tüplü dalışların çoğu, dalgıcın gözlerini ve burnunu kapatan yarım maske ve talep valfinden veya solunum gazından solunum gazını sağlamak için bir ağızlık kullanılarak yapılır. Bir regülatörün ağızlığından nefes almak çok hızlı bir şekilde ikinci doğa haline gelir. Diğer yaygın düzenleme, gözleri, burnu ve ağzı kapatan ve genellikle dalgıcın burnundan nefes almasına izin veren tam yüz maskesidir. Profesyonel tüplü dalgıçların, dalgıcın bilincini kaybetmesi durumunda hava yolunu koruyan tam yüz maskeleri kullanma olasılığı daha yüksektir.

Açık devre, dalış regülatörü
Aqualung Legend ikinci aşama (talep valfi) regülatörü
Aqualung birinci kademe regülatörü
Ekli basınç göstergesi ve pusula ile Gekko dalış bilgisayarı

Suunto dalgıç basınç göstergesi ekranı
Açık devre tüplü dalışta solunum gazını solunum için birden fazla kullanma hükmü yoktur. Dalış ekipmanından solunan gaz, genellikle yüzdürme dengeleyici, şişirilebilir yüzey işaretleyici şamandıra veya küçük kaldırma çantası gibi bir kaldırma cihazının kaldırma kuvvetini artırmak için, çevreye veya bazen özel bir amaç için başka bir ekipman parçasına solunur. Solunum gazı genellikle bir tüplü regülatör yoluyla yüksek basınçlı bir dalış silindirinden sağlanır. Her zaman ortam basıncında uygun solunum gazını sağlayan talep valfi regülatörleri, dalgıcın gerektiğinde ve derinlikten bağımsız olarak doğal olarak ve aşırı çaba harcamadan nefes almasını ve nefes vermesini sağlar.

En yaygın kullanılan tüplü set, birinci aşama silindir valfine ve ikinci aşama ağızlığa bağlı olan, arkaya monte tek bir yüksek basınçlı gaz silindirine bağlı bir "tek hortumlu" açık devre 2 aşamalı talep regülatörü kullanır. Bu düzenleme, Émile Gagnan'ın ve Jacques Cousteau'nun Aqua-lung olarak bilinen, silindir basıncının tamamı silindire monte edilmiş mahfazada bulunan bir veya iki aşamada ortam basıncına düşürüldüğü orijinal 1942 "çift hortum" tasarımından farklıdır. valf veya manifold. "Tek hortumlu" sistem, çoğu uygulama için orijinal sisteme göre önemli avantajlara sahiptir.

"Tek hortumlu" iki aşamalı tasarımda, birinci aşama regülatörü, silindir basıncını yaklaşık 300 bar'a (4.400 psi) kadar, yaklaşık 8 ila 10 bar (120 ila 150 psi) üzerindeki bir ara basınca (IP) düşürür. Ortam basıncı. Birinci aşamadan bir düşük basınçlı hortumla beslenen ikinci aşama talep valfi regülatörü, ortam basıncındaki solunum gazını dalgıcın ağzına iletir. Ekshale edilen gazlar, ikinci kademe muhafazasındaki bir çek valf aracılığıyla atık olarak doğrudan çevreye atılır. İlk aşamada tipik olarak, silindirde ne kadar solunum gazı kaldığını göstermek için dalgıcın dalgıç basınç göstergesine veya dalış bilgisayarına bağlı tam tank basıncında gaz sağlayan en az bir çıkış portu vardır.

Solunum cihazı
Elektronik tamamen kapalı devre solunum cihazı, dalış solunum cihazı

Daha az yaygın olan kapalı devre (CCR) ve yarı kapalı (SCR) solunum cihazlarıdır; bunlar, dışarı verilen tüm gazları dışarı atan açık devre setlerinin aksine, verilen her nefesin tamamını veya bir kısmını karbondioksiti çıkararak ve yerine değiştirerek yeniden kullanım için işler. dalgıç tarafından kullanılan oksijen. Yeniden soluma cihazları suya çok az gaz kabarcığı bırakır veya hiç vermez ve ekshale edilen oksijen geri kazanıldığı için eşdeğer bir derinlik ve süre için çok daha az depolanmış gaz hacmi kullanır; bunun araştırma, askeri, fotoğrafçılık ve diğer uygulamalar için avantajları vardır. Rebreathers, açık devre tüplü dalıştan daha karmaşık ve daha pahalıdır ve potansiyel arıza modlarının daha geniş çeşitliliği nedeniyle, bunların güvenli bir şekilde kullanılmaları için özel eğitim ve doğru bakım gereklidir.

Kapalı devre solunum cihazında, solunum cihazındaki kısmi oksijen basıncı kontrol edilir, böylece güvenli bir sürekli maksimumda tutulabilir. Solunum döngüsündeki inert gazın (nitrojen ve/veya helyum) kısmi basıncını azaltan m. Belirli bir dalış profili için dalgıcın dokularındaki inert gaz yükünün en aza indirilmesi, dekompresyon zorunluluğunu azaltır. Bu, gerçek kısmi basınçların zamanla sürekli olarak izlenmesini gerektirir ve maksimum etkinlik için dalgıcın dekompresyon bilgisayarı tarafından gerçek zamanlı bilgisayar işlemesi gerekir. Dekompresyon, diğer tüplü dalış sistemlerinde kullanılan sabit oranlı gaz karışımlarına kıyasla çok daha azaltılabilir ve sonuç olarak dalgıçlar daha uzun süre kalabilir veya basıncı azaltmak için daha az zamana ihtiyaç duyabilir. Yarı kapalı devre bir solunum cihazı, sabit bir solunum gazı karışımının sabit bir kütle akışını solunum döngüsüne enjekte eder veya solunan hacmin belirli bir yüzdesini değiştirir, bu nedenle dalış sırasında herhangi bir zamanda kısmi oksijen basıncı dalgıcın oksijen tüketimine bağlıdır. ve/veya solunum hızı. Dekompresyon gereksinimlerinin planlanması, bir SCR için bir CCR'ye göre daha muhafazakar bir yaklaşım gerektirir, ancak gerçek zamanlı kısmi oksijen basıncı girişine sahip dekompresyon bilgisayarları, bu sistemler için dekompresyonu optimize edebilir. Solunum cihazları çok az kabarcık ürettikleri için deniz yaşamını rahatsız etmezler veya yüzeyde bir dalgıcın varlığını hissettirmezler; bu, su altı fotoğrafçılığı ve gizli işler için kullanışlıdır.
Gaz karışımları

İçeriğin bir Nitroks karışımı olduğunu gösteren bir silindir etiketi.

Maksimum güvenli çalışma derinliğini (MOD) gösteren kullanım için işaretlenmiş nitroks silindiri, solunum gazı
Bazı dalışlar için, dalgıç bunları kullanma konusunda yetkin olduğu sürece, normal atmosfer havası (%21 oksijen, %78 nitrojen, %1 eser gazlar) dışındaki gaz karışımları[1][2] kullanılabilir. En yaygın kullanılan karışım, ekstra oksijen içeren, genellikle %32 veya %36 oksijen içeren ve dolayısıyla daha az nitrojen içeren ve dekompresyon hastalığı riskini azaltan veya daha uzun süre maruz kalmaya izin veren Zenginleştirilmiş Hava Nitroksu (EAN) olarak da adlandırılan nitrokstur. eşit risk için aynı baskıya. Azaltılmış nitrojen aynı zamanda durmama veya daha kısa dekompresyon durma sürelerine veya dalışlar arasında daha kısa yüzey aralığına izin verebilir. Yaygın bir yanılgı, nitroksun narkozu azaltabileceği yönündedir, ancak araştırmalar oksijenin de narkotik olduğunu göstermiştir.

Nitroksun daha yüksek oksijen içeriği nedeniyle oksijenin artan kısmi basıncı, karışımın maksimum çalışma derinliğinin altında kabul edilemez hale gelen oksijen toksisitesi riskini artırır. Artan oksijen konsantrasyonu olmadan nitrojeni değiştirmek için, elde edilen üç gaz karışımı trimix olarak adlandırıldığında ve nitrojen tamamen helyum, helioks ile ikame edildiğinde, diğer seyreltici gazlar, genellikle helyum kullanılabilir.

Uzun dekompresyon molaları gerektiren dalışlar için dalgıçlar, dalışın çeşitli aşamaları için tipik olarak seyahat, dip ve dekompresyon gazları olarak adlandırılan farklı gaz karışımları içeren silindirler taşıyabilir. Bu farklı gaz karışımları dip süresini uzatmak, inert gaz narkotik etkilerini azaltmak ve dekompresyon sürelerini azaltmak için kullanılabilir.

Dalgıç hareketliliği, swimfin ve dalgıç tahrik aracı
Scuba ekipmanının sağladığı hareket özgürlüğünden yararlanmak için dalgıcın su altında hareketli olması gerekir. Yüzücüler ve isteğe bağlı olarak dalgıç tahrikli araçlarla kişisel hareketlilik artırılır. Kanatlar geniş bir bıçak alanına sahiptir ve daha güçlü bacak kaslarını kullanır, bu nedenle itme ve manevra itme için kol ve el hareketlerinden çok daha etkilidir, ancak hassas kontrol sağlamak için beceri gerektirir. Bazıları manevra, alternatif tekme stilleri, hız, dayanıklılık, azaltılmış efor veya sağlamlık için daha uygun olabilecek çeşitli kanatçık türleri mevcuttur. Nötr kaldırma kuvveti, itici gücün amaçlanan hareket yönünde yönlendirilmesine izin verecek ve indüklenen sürüklemeyi azaltacaktır. Dalış teçhizatını düzene sokmak aynı zamanda sürtünmeyi azaltacak ve hareketliliği geliştirecektir. Dalgıcın istenen herhangi bir yönde hizalanmasına izin veren dengeli trim, aynı zamanda hareket yönüne en küçük kesit alanını sunarak ve itme kuvvetinin daha verimli kullanılmasına izin vererek akıcılığı geliştirir.

Bazen bir dalgıç, dalgıcın enerjisini koruyan ve belirli bir hava tüketimi ve dip süresi için daha fazla mesafe kat edilmesine izin veren, bir yüzey gemisinin arkasına çekilen, elektriksiz bir cihaz olan "kızak" kullanılarak çekilebilir. Derinlik genellikle dalgıç tarafından dalış uçakları kullanılarak veya tüm kızağı eğerek kontrol edilir. Bazı kızaklar, dalgıç üzerindeki sürtünmeyi azaltmak için kaplanmıştır.